20. Yüzyıl Siyasi Tarihi
Türk Dış Politikası 1980-1990
Türk Yunan Münasebetleri (İlişkileri)
Prof. Dr. Fahir Armaoğlu
Emir Kutay 9D 209
1980-1990 yılları arasındaki Türk Yunan münasebetleri iki kelime ile özetlenebilir. Gerginlik ve kriz. Bunun nedeni 1981’den itibaren Yunanistan’ın Türkiye’ye karşı izlemeye başladığı politika. Yunanistan’da 18 Ekim 1981 seçimlerinde Andreas Papandreou liderliğindeki PASOK (Panhelenik Sosyalist Parti) iktidara gelmiştir. PASOK lideri Papandreou dış politikasını tamamen Türk düşmanlığı üzerine kurmuştur. Ona göre en büyük tehlike Türkiye’den gelmekteydi. Yunanistan’ın NATO’dan bir isteği NATO’nun Yunanistan’ı Türkiye’ye karşı koruması olmuştur ve gülünç bir duruma düşmüştür. Papandreou’nun Türkiye’yi bir tehdit olarak görmesi bir şantaj politikasından başka bir şey değildi. Papandreou Türkiye’yi tehlike, uzlaşmaz hatta emperyalist olarak göstermek suretiyle Türkiye’yi Batı dünyasında yalnız bırakmak istemiştir. Papandreou 19yy’de olduğu gibi sırtını Avrupa’ya dayamıştır. Yunanistan Yunan-Amerikan münasebetlerini Türk-Yunan münasebetlerine bağlamaktan geri kalmamıştır. Amerika Türkiye’ye Yunanistanın emellerini kabul ettirirse Yunan-Amerikan münasebetlerinin düzeleceğini vurgulamıştır. Bu emeller Papandreou’nun Ege Denizi’nin kontrolünü ele geçirmek isteği yönündedir. Kıbrıs’ın üniter yani sadece Rumlar tarafından kontrol edildiği bir yönetime geçmesi peşinden de koşmuştur. Türkiye’de 6 Kasım 1982’te Turgut Özal’ın liderliğindeki Anavatan Partisi (ANAP) iktidara geçmiştir. Turgut Özal’ın Yunan sorunu karşısında çözümü diyalog arayışı olmuştur. Maalesef bu politika bir sonuç vermemiştir. Başbakan Özal 1985’te Yunanistan’a “Dostluk, İyi Komşuluk, Uzlaşma ve İşbirliği Antlaşması” imzalamayı teklif etmiştir ama Yunanistan’dan olumlu bir tepki gelmemiştir. Yunanistan’da 1989 ve 1990’da iki seçim yapıldı ve iki seçimde de Yeni Demokratik Parti kazandı, iktidara geçti. Papandreou’nun kriz politikası terk edildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder